Sinds twee jaar hebben we een tuinhuis op Amstelglorie; maar vijf minuutjes fietsen van huis en we zijn midden in de natuur.

Het eerste jaar was voornamelijk klussen aan het huis; schilderen binnen en buiten, nieuwe kozijnen, nieuwe deuren, etc. Het tweede jaar was de tuin aan de beurt; een geheel nieuwe indeling, veel nieuwe planten, bomen en struiken.

Nu dit najaar was het tijd om de sloot die achter het huisje loopt te baggeren. De vorige bewoners hadden langs de sloot een breed hekwerk gemaakt tegen de inkijk, waar vele soorten klimplanten doorheen groeiden. Toen ik Wim Hemker een keer terloops vroeg hoe ik daar zou moeten baggeren, was zijn antwoord simpel: “alles moet weg”. Zo gezegd, zo gedaan, begin oktober heb ik alle mooie klimplanten en het hekwerk verwijderd, alleen de palen staan er nog. Al snoeiend vroeg ik me wel af hoe de vorige huurders van onze tuin het baggerwerk in godsnaam voor elkaar hebben gekregen zonder het hekwerk en de klimplanten te verwijderen. Want aan de enorme dikte van de takken en stammen van de klimop te zien zat het hekwerk met zn mooie planten al jaaaren op dezelfde plek.

Bij de beplantingscommissie hebben we vervolgens een baggerbeugel gehuurd, dit is een simpel gereedschap: ca. 4 meter stok met daaraan een metalen ring waaraan een netje is bevestigd. Ruim een dag hebben we met zn tweetjes de sloot gebaggerd, zwaar, vies, maar toch ook leuk werk. Het uiteindelijke resultaat is een centimeters dikke laag zwarte bagger op, langs en tussen de planten en struiken die nog langs de slootkant staan. Zelf waren we niet veel schoner dan de slootkant.

We zijn wel blij dat de baggerbeugel het werk heeft overleefd, helaas bevat de sloot niet alleen maar gezonde bagger. Tot onze verbazing bleek de sloot vol te liggen met oude bouwstenen en tegels (die we met de beugel bij lange na niet allemaal op de kant hebben kunnen halen), ook de oude fietsband ontbrak niet.

Tussen alle bouwafval deden we ook een geweldige vondst in de bagger; een bijna 10 cm grote schelp. Een grote gesloten en nog gevulde geel-bruine schelp van waarschijnlijk een supersized zoetwatermossel,… heb ik me laten vertellen.

De schelp hebben we weer in de sloot gegooid, het vele afval is in de vuilcontainer verdwenen. Nu maar hopen dat de planten door de gezonde bagger in het voorjaar weer hun beste beentje voorzetten en dat de mossel zijn door ons gebagger zo ruw verstoorde leventje weer oppakt.

Met vriendelijke groeten,

Ans Schepers