Tot een aantal jaren geleden stond-ie aan het eind van de Prunuslaan, bij het Stronkenbos. Een imposante plant van wel vier meter hoog, met forse klauwachtig gevormde bladeren en grote schermbloemen waar veel insecten op afkwamen: de reuzenberenklauw.
Waarschijnlijk is deze invasieve exotische plant daar toen weggehaald omdat hij niet geheel ongevaarlijk is. De stengels zitten vol met haartjes waar een stofje in zit. In combinatie met het ultraviolette licht van de zon kan dat stofje ernstige brandblaren veroorzaken.
Een ander nadelig effect is dat de reuzenberenklauw andere planten geheel kan gaan overwoekeren. Eén plant kan wel tot 100.000 zaden produceren die tot 10 meter van de moederplant terechtkomen en die zo’n zeven jaar kiemkrachtig blijven. Zo kan in de loop der jaren een dicht bos van alleen maar reuzenberenklauwen ontstaan.
De plant is in de negentiende eeuw vanuit de Kaukasus naar Nederland gehaald als tuinplant en is hier vervolgens op grote schaal verwilderd.
Waar de reuzenberenklauw soms mee verward wordt, is de inheemse gewone berenklauw. Die blijft veel kleiner (maximaal anderhalve meter) en de bladeren zijn meer gelobd, wat doffer en niet zo puntig als die van de reuzenberenklauw. Aanraking van de gewone berenklauw kan bij gevoelige mensen huidirritatie veroorzaken, maar veel minder dan in het geval van reuzenberenklauw.
Op Amstelglorie kom je de reuzenberenklauw nog maar sporadisch tegen. Als je hem uit de grond haalt (inclusief de penwortel, anders komt-ie weer terug), doe dat dan voorzichtig om brandwonden te voorkomen.
Bekijk ook info over andere invasieve exoten:
